سلام.تشبیه از چهار ارکان تشکیل میشه
مشبه
مشبه
ادات تشبیه
وجه شبه
هر یک از این ارکان کاربرد به خصوصی در یک جمله و یا یک بیت دارند.امکان داره هر چهار رکن حضور داشته باشند و این امکان هم وجود داره که همه رکن های تشبیه باهمدیگر پدیدار نشوند.
تشبیه یعنی همانند کردن چیزی به چیز دیگر
حالا دقت کنید وقتی میخوایم یه چیزی رو( همون مشبه رو) به یه چیز دیگه ( همون مشبه به)تشبیه کنیم، از ادات تشبیه ( یعنی کلماتی مثل : چو چون همانند چونان مثل مانند صفت و...) استفاده میکنیم.
بیاید با یک جمله اسون شروع کنیم
او مثل ماه میدرخشید
ما 'او' رو به 'ماه ' تشبیه کردیم.پس او میشه مشبه،
و ماه هم میشه مشبه به
کلمه 'مثل' در اینجا ادات تشبیه هست.و باعث شده که دو چیز رو به همدیگه تشبیه کنیم.
حالا میرسیم به وجه شبه.دقت کنید.ما یه مقصودی داشتیم از اینکه داریم او رو به ماه تشبیه میکنیم.
ماه هم میدرخشه. اما او(که همون یک شخص هست)، نمیدرخشه.
در واقع وجه شبه اون قسمتی هست که ما میخوایم بگیم نتیجه از اینکه یه چیزیو به یه چیزی تشبیه کردیم چیه.پس میگیم وجه شبه در این جمله این هست: درخشش شخص.
حالا میریم سراغ یک بیت متوسط دقت کنید :
همچو گلبرگ طری هست وجود تو لطیف
همچو سرو چمن خلد سراپای تو خوش
الان اینجا 'تو ' رو به 'گلبرگ ' تشبیه کردیم.
پس تو میشه مشبه
گلبرگ میشه مشبه به
ادات تشبیه : همچو
وجه شبه : لطیف بودن هست
یعنی هم گلبرگ لطیفه و هم تو لطیفی